Innsetning í rými með vídeóverki, 3:27 mín að lengd.
Þegar leið mín liggur fram hjá leikskólanum Njálsborg, fæ ég vonda tilfinningu. Ég verð
lítil í mér og fæ hnút í magann. Hið sama gerist er ég sé gamla ballettskólann minn, finn
fnyk af kartöflumús og þegar ég ek meðfram álverinu í Straumsvík. Þessari tilfinningu
lýsi ég einfaldlega sem nostalgíu, eða á betri íslensku: þáþrá.
Ég ímynda mér nostalgíu sem stóran vef, með anga sem teygja sig í allar áttir.
Sumir angarnir teygja sig í slæmar minningar en aðrir í góðar. Í þessari innsetningu
tákna gömlu ballett sokkabuxurnar mínar nostalgíuvefinn og vídeóverkið undir þeim
sýnir óþægilegu minningarnar.
