Hugmyndin spratt upp frá lagi.
Hvernig er hægt að sjá tónlist á sjónrænan hátt?
Ég dýfði mér í djúpu laugina, krotaði, reif á mér hárið og
sakk lengra niður. Hvernig er að vera virkilega berskjölduð?
Er ég virkilega bara lítil og ljót? Ég sá mig eina inní rými
þar sem enginn getur snert mig. Viðkvæm og brotin. En ég
leyfi þér að sjá mig...
En aðeins um stund.
Lag, texti og söngur: Kristný Eiríksdóttir
Dansari: Amanda Fritzdóttir
